Niekończąca się opowieść

- Spadaj stary capie. - w momencie podbiegł do Charliego i zabrał mu to, co niebezpieczne.

Charlie zaczął dziwnie oddychać i zrobił mine jak karp.-Moja córka spotyka się z agresywnym zdemoralizowanym blokersem!Wynoś się stąd bo zaraz Cie spisze za napastowanie mojej lekko ułomniej córeczki Belli-krzyknął histerycznie nerwowo gładząc swój wąsik.

- tato nie jestem ułomna! - krzyknęła Bella z łzami w oczach.
- jak pan może tak mówić o swojej córce, szeryfie? Porywam ją do siebie - powiedziawszy to wziął bellę w ramiona i wyskoczył z nią przez okno.

Bella nie zdążyła nawet zareagować. Biegli szybciej niż jeździ formuła jeden. Zebrało się jej na wymioty.

Kiedy wylądowali prawie bezpiecznie na ziemi (prawie ponieważ Bella przez wypadek zahaczyła nogą o parapet)
Bella podziękowała Edwardowi-Dziękuje ,że tak jahby powiedziałeś ,że nie jestem ułomna-wyszeptała oblewając się rumieńcem i masując obolałą noge.
-Musiałem tak powiedzieć,by Charlie wypuścił Cię z domu.-odpowiedział Edward z poważną miną.-Zauważyłaś ,że twój tata ma różowy wąsik?-dodał szybko Edward widząc oburzoną minę dziewczyny.

- To pewnie od wiśniowej fajki, którą ma zwyczaj palić przed tv.- odparłam.
- No to co teraz będziemy robić? - zapytał.
- Chodźmy do Ciebie. Masz może wygodne łóżko? - zwaliła go z nóg jej bezpośredniością.

-Zawsze jesteś taka bezpo...-Zaczął Edward ale nie skończył ponieważ Bella właśnie potkneła się o własne nogi i upadła.
-Ałłłła! Cholera zdarłam sobie ręce do krwi całe szczęście ,że mam zniżki w aptece ponieważ często tam bywam i mam przy sobie plastry...Edward co ci jest?Odskoczyłeś odemnie jakbym Cie miała użreć-odparła zdziwiona Bella

- Nie, ćwiczyłem tylko nowy krok, bo wybieram się w przyszły wtorek na casting do You Can Dance - odpowiedział szybko Edward.